Tutan Yok Elinden..

Hayatım umursamazca vurulan bir alkış, gelenler gidenler ağlama duvarımda nakış, savrulan yapraklarda dönen bir rüzgar hafifliği kadar narin duygularda, öfkeli alabildiğine derin bir bakış, yaşam haberdar olmadan gelişi güzel sanılan ama yanılılan, dengeler içinde dengesizliğe tolerans verilen garip bir sarılış, tanı, izle, hisset
yüreklerde ki tufana usul kalır nuhun gemisinde ki sallanış, ilerle otur, keşfet ve dinlen dev ekranların karışında, ne içindi ne oldu o kusursuz yaratılış.

Çabaların neye ekildi ki biçilenler fani bir yansıyış, anlata dur insanoğlu dinlemekten aciz ve
sabır bul bulabilirsen, zor kar altında kırıntı ararken o kanat çırpış, mutsuzluk umudu dikiz aynasında solladı süper benzinle tüplü bir yarış, geçebilenler nadiren ayakta aldı alkış, binlerce kitap doku sonra hafızandan jetle kalk ve yine hep bildiğini oku, verilmemiş mest eden çöplüklere o güzel koku, sen masallar anlat dünyevi alemlerde sınırını çizdim ve çok yoruldum ürpertici ummanlarda bildim varı ve yoku, dervişler gördüm sabrını teselli eden,karıncalarla karşılaştım bir buğday tanesine dansa durmuş

öyle ki yok oluşu keşfetmek için kininden kıvrananlar kadere meyilli sanılacak olanlar bombaları bulanlar ve yitirilen uykularda arşa yükselen eller kımıldayan dudaklar, bilinç altında ne yapsan onarılmaz kırılmış hep bardaklar, ne okur ne izler ne ister ne hisseder insanlar, mesafelerde kırılır o çelikten halatlar, aktara dur dününü bugüne bügünü'nü dününe, topa çıkart böl nereye gider bu ince yol, sonu uçurumdan delice bir sarkış, tutan yok elinden seninde hayatın bak umursamazca vurulan bir alkış.


Eylül 2015