Dolaştım Türkiye'yi sokak sokak Çocuklar gördüm saz benizli, sıtmalı Çocuklar gördüm gamdan kederden uzak Dedim: İnsan her yaşta çocuk olmalı Her şeye rağmen güzel yaşamak. Ümit Yaşar Oğuzcan
6 Temmuz 2017 Perşembe
Kalemimden Mi? Klavyem'den Mi?
Uyanıp bir gün korkuyla anlayacağız ki hiçmiş
Melekleri bile ağlatan karşılıksız sevgiymiş
Beklesin ellerim yüz yıl tutulmayan boşlukta
Can kavrulup yanarken yüzler sahte hoşlukta
Sen ufukta güneş doğarken batıyorsun
Ateşin imdat dediği yerde beni yakıyorsun
Bir kere şöyle candan boynuna sarılsaydım
Kokundan mest olup secdeye kapansaydım
Satır satır döküverdim kalbime dolanları
Kim duyar senden başka bu
sessiz figanları
İşte yine gözlerimden ılık ılık akıyorsun
Ben cemaline hasret sen nereye bakıyorsun?
Bilmem benim kadar hiç özleyenin var mıdır?
Mahşerin ortasında ağlayan yanar mıdır?
İncelir elbet bir gün ömrün bu kalın urganı
Kaldır gel üzerimden şu taştan ağır yorganı
Açıyorum her kitabı içinde durmaktasın
Sen benimle her gece gizli bir arafta'sın
Yalnızlıkla doldurdum ben bahtımın köşesini
Nerede kaybettim ki gönlümün neşesini
Kalsaydın yanımda bütün mesafelere inat
Dolmazdı hiç gözlerim kopmazdı içimde feryat
Sevgi diye kalbime nefsimin dikeni battı
Yar dediğimiz bizi kararmış gümüşe sattı
Taşların gölgesinde yemiş arayan bir böcek
Mahşere değin içimde bu yangın sönmeyecek
Bir ihtişam görmedim gözlerin kadar derin
Sensizliğin çölünde esmezdi rüzgar serin
Zamanı dolunca dalda sararan yaprak düştü
Sönmüş yıldızları yakan o sımsıcak öpüştü
Bu gece de seherimi sensizlik gölgeledi
Hasretinin yangını bak, ruhumu zedeledi
Bu gecede sükunetle açık kaldı avuçlarım
Bir gün yeşerir mi? kurumuş yamaçlarım
Sensiz hangi ateşe yanaştımsa sağuktu
Kurdukça hayalini hep yüreğim buruktu
Şimdi çıkıp da karşıma nasılsın dersen bana
Ömrümü bahşederim inan, ben o bir tek âna
Bitti gün, tepelerin yanağına güneşin kızılı değdi
Gönül sıcaktan değilde özlemekten terledi
Sensizlikten kurtulupta avuclarına sarılsaydım
Ne vardı efkarım'dan gamzelerine sığınsaydım
Sanırım ki bu yara artık onulmaz
Yıllarca bağırsam sana sesim duyulmaz
Tohumun kalbinde kurudu filiz
Yel süpürdü kalmadı geçmişten iz
Şimdi kalplerin içinde soğuk bir hazan yeli
Tutuşmaktan korkanlar aşka hiç değmemeli
Baksana dünyaya yalandan ibaretiz
Gülümse uzaktan ruhuma dolsun deniz
Öyle ise sensiz akıp gidecek zaman
Bizsiz yıllar olacak bizi ihtiyarlatan
Kalbine dumansız köz değmesin sevgili
Kıymetini bilmeyen göz değmesin sevgili
Temmuz 2017
M. İlhan Genç
Bir yıl ve yıllar sonra "keşke o zaman yapsaydım"
Diyeceğin o zaman, işte bu zaman.
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder