Bir yanda gözde yaş köz köz olmuş yürekler
Bir yanda toz pembeler bir yanda kelebekler
Sağır ve dilsiz değildi benim için geceler
Bir yanda kapkaralar bir yanda sarı akrepler
Seyrettim de dünyayı paslı bir pencereden
Dört mevsim ayrı ayrı süslendi benim için
Ağaçlara kuş yakıştı denizlere balık derken
Yalnızlık açtı kollarını yalnızlık benim için
Yumarak gözlerimi hüzünlü
şarkılarda
Şarkılarda hüzün oldun, hüzünlü şarkıları sevdim
Sen kendini aradın, aradın hep aynalarda
Ben aynaları kırmıştım bütün kainatım sendin
Ne sıcaktın nede serin buz tutan duygularda
Duygularda sen vardın duygusallaşmayı sevdim
Limanlara terk edilmiş şu ihtiyar vapurlarla
Okyanuslar ortasında sana ulaşmayı sevdim
Üç beş dakika gül diye hiç değişmedim neyleyim
Ben aslında senin her değişimini sevdim
Utandım da söylemeye yüreğimi yardım amma
Ne öldürür ne yaşatırdın sevdiğimi söyleseydim
Yaşadın da bunca zaman söyle nelere şahitsin
Sen bile kendi kendine bir süreliğine aitsin
Bu hızlı çağ çarkına düşenleri aldatır
Arzuladıkça ileriyi geçmişi hatırlatır.
M. İlhan Genç
Dolaştım Türkiye'yi sokak sokak Çocuklar gördüm saz benizli, sıtmalı Çocuklar gördüm gamdan kederden uzak Dedim: İnsan her yaşta çocuk olmalı Her şeye rağmen güzel yaşamak. Ümit Yaşar Oğuzcan
Kaydol:
Kayıt Yorumları
(
Atom
)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder