Sayfalar

30 Eylül 2013 Pazartesi

SONBAHAR DÜŞÜNCELERİ (Şiir)


Sonbahar geldi yağmurla beraber 
Boynu bükük duruyor kasımpatı 
Ölümü düşündürür oldu geceler 
Yaz güneşinde bıraktık hayatı 
İnsan böylede mahzun olurmuş meğer 
Ansızın silindi renk saltanatı 
Yaz güneşinde bıraktık hayatı. 

Ufuk yaslı, bahçeler kırık dökük 
Geceler uzun, geceler korkulu 
Ümitler savrulmada köpük köpük 
Zamanı unutuyor insanoğlu 
Dünya dediğimiz ne kadar küçük 
Toprak endişeli, gökler buğulu 
Zamanı unutuyor insanoğlu.


Çiğ yağıyor, çiğ yağıyor camlara 
Dualarla ağlamakta gökyüzü 
Çıldırtıyor insanı bumanzara 

Bu mevsim törpülüyor ömrümüzü 
Selam gözü yaşlı hazin akşamlara 
Artık düşünemez olduk gündüzü 
Bu mevsim törpülüyor ömrümüzü. 

Belli değil nasıl yaşadığımız 
Boşuna dönüyor yel değirmeni 
Düşünceler yorgun, hayaller yalnız 
Bu mevsim, bu mevsim ağlatır beni 
Mum aleviyle söndü varlığımız 
Şu hava bambaşka, şu koku yeni 
Bu mevsim, bu mevsim ağlatır beni.

Nereye güzel kırlangıç nereye 
Ölümlerden ölüm beğenmeye mi 
Gel, sonsuza açılan pencereye 
Birlikte dolaşalım şu alemi 
Ve bir daha dönmeyelim geriye 
Kırlangıcım, beni de götür e mi 
Birlikte dolaşalım şu alemi. 

Sevinci gül yaprağında bıraktık 
Badem dalında kaldı gençliğimiz 
Aynaya korkulu gözlerle baktık 
Şimdi ömrün lezzetinde değiliz 
Yeter ki bitsin şu uzun karanlık 
Yeter ki sukunet bulsun şu deniz 
Şimdi ömrün lezzetinde değiliz.

Bir endişe var kalbin vuruşunda 
Yere serildi alev gölgeler 
Hayalin erişilmez yokuşunda 
Sürüdü zamanı o dev gölgeler 
Neden bu yas dağların duruşunda 
Neden böyle perişan düşünceler 
Sürüdü zamanı o dev gölgeler.

Binbir üzüntüyle ettik sabahı 
Haber yolladık ümitsiz güneşe 
Alıştık geceye, sevdik siyahı 
Veda kalplerimizde yanan ateşe 
Leylak dalında unuttuk günahı 
Aşkı beraber götürdü menekşe 
Veda kalplerimizde yanan ateşe. 

Bir keman çalınmada dokunaklı 
Bir keman çalınmada hazin hazin 
Nur yüzlü gelinler siyah duvaklı 
Lezzeti kalmadı gençliğimizin 
Toprağın altında bir alem saklı 
Beklediği var şu hırçın denizin 
Lezzeti kalmadı gençliğimizin.

Kervansaray uzaklarda, yol uzun 
Bütün kuvvetiyle esiyor rüzgar 
Manası küçüldü artık sonsuzun 
Bu mevsim, bu mevsim ilk ve sonbahar 
Anladık geldiğini sonumuzun 
Birbiri ardından çözüldü yıllar 
Bu mevsim, bu mevsim ilk ve sonbahar.

Ümit Yaşar Oğuzcan

Hiç yorum yok :

Yorum Gönder